| Código | CIAP2 | Problema clínico | Exploración | Recomendación [Grao] | Comentario | Dose |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tubo dixestivo | ||||||
| G01 | D21 | Dificultade para a deglutición: disfaxia alta (a lesión pode ser alta ou baixa) | Videofluoroscopia e esofagograma | Indicada [B] | É esencial unha gravación en vídeo da deglutición. Póñense de manifesto as membranas e os divertículos. Os trastornos da motilidade, que deben examinarse en posición prona ou supina, poden verse incluso cunha endoscopia normal. As estenoses leves, non vistas nunha endoscopia, demóstranse mellor con estudos con administración de malvavisco ("marshmallow") ou estudos con contraste en bolo. Recoméndase a valoración multidisciplinaria con logopedas e cirurxiáns. | II |
| G02 | D21 | Dificultade para a deglutición: disfaxia baixa (a lesión é baixa) | Esofagograma | Indicada só en circunstancias específicas [B] | É necesaria unha endoscopia (a biopsia das estenoses é esencial). O esofagograma úsase para poñer de manifesto os trastornos da motilidade ou as estenoses leves, se a endoscopia é normal. | II |
| MN | Exploración especializada [B] | A proba de isótopos para o tránsito esofáxico está indicada como unha alternativa de avaliación non invasiva da motilidade esofáxica. | II | |||
| G03 | D03 D84 D90 | Acidez / ardor / dor torácica: hernia de hiato ou refluxo | Esofagograma | Indicada só en circunstancias específicas [B] | O refluxo é frecuente e a exploración só está indicada se hai cambios nos hábitos do paciente e o tratamento empírico falla. O control de pH é a “regra de ouro” para o refluxo, pero só a endoscopia mostra de forma fiable os primeiros cambios dunha esofaxite por refluxo e permite a detección e biopsia dunha metaplasia. Os esofagogramas orientados a avaliar a motilidade esofáxica como paso previo a unha cirurxía anti-refluxo non predín de xeito fiable unha disfaxia post-operatoria. | II |
| G04 | D84 D99 | Perforación esofáxica | TRX | Indicada [B] | É anormal no 80 % dos casos, pero un pneumomediastino está presente en só o 60 %. | I |
| Exploración con contraste | Indicada [B] | O único contraste seguro é o iodado non iónico. É sensible, pero se non se observa ningún escape hai que proceder a unha TC inmediatamente. | II | |||
| TC | Indicada [A] | A TC é sensible tanto para a presenza de perforacións como para a detección de complicacións mediastínicas e pleurais. | III | |||
| G05 | D14 D15 D99 | Hemorraxia dixestiva aguda: hematémese / melena (Véxase tamén N10, N11, N13, N14) |
Endoscopia | Indicada [A] | A endoscopia permite o diagnóstico na maioría dos casos de hemorraxias dixestivas altas e pode utilizarse para indicar un tratamento hemostático. | 0 |
| RXA | Non indicada [B] | Sen valor. | I | |||
| Ecografía abdominal | Indicada só en circunstancias específicas [B] | Só é útil para buscar signos de enfermidade hepática crónica. | 0 | |||
| Estudos con bario | Non indicada [C] | Impide a anxiografía. | II | |||
| MN | Exploración especializada [B] | Despois da endoscopia. Os eritrocitos marcados permiten detectar hemorraxia cun fluxo tan baixo como de 0,1 ml/min.; máis sensible que a anxiografía. A exploración dos eritrocitos é o máis útil en caso de hemorraxia intermitente. | II | |||
| Anxiografía | Exploración especializada [B] | En caso dunha hemorraxia incontrolable. A anxiografía pode dirixir a cirurxía de forma precisa e a embolización transcatéter pode ser usada como tratamento primario. | III | |||
| G06 | D07 | Dispepsia nun paciente novo (exemplo, < de 45 anos) | Estudos con bario | Indicada só en circunstancias específicas [B] | A maioría dos pacientes menores de 45 anos poden tratarse sen recorrer a probas complementarias complexas e seguirán un tratamento de proba (contra a úlcera ou o refluxo). Se os síntomas persisten ou se repiten, debe avaliarse a presenza de Helicobacter pylori por seroloxía ou cunha proba do alento con urea carbono-14. Se o resultado é positivo ou o paciente mostra síntomas de alarma (perda de peso, anorexia, anemia ferropénica, dor intensa ou uso de antiinflamatorios non esteroideos), debe realizarse unha endoscopia. | II |
| G07 | D07 | Dispepsia nun paciente maior (exemplo, > de 45 anos) | Estudos con bario | Indicada só en circunstancias específicas [B] | A endoscopia é a exploración de elección. A preocupación principal é a detección dun cancro precoz. Se a endoscopia é negativa e os síntomas persisten, debe considerarse o uso de estudos con bario. | II |
| G08 | D84 D85 D86 | Úlcera: seguimento | Estudos con bario | Non indicada [B] | A retracción cicatrizal impide unha avaliación precisa. É preferible a endoscopia para confirmar a curación completa e para a obtención de biopsia, se fose necesario. | II |
| MN | Indicada só en circunstancias específicas [B] | A maioría dos servizos utilizan a proba do alento de urea con carbono-14 para avaliar o efecto do tratamento do Helicobacter pylori. | I - II | |||
| G09 | A98 | Cirurxía do tracto dixestivo superior (recente), para comprobar fugas da anastomose | Exploración con contraste | Indicada [B] | Se o contraste hidrosoluble non pon de manifesto ningunha fuga na anastomose e existe unha preocupación clínica, debe realizarse inmediatamente unha TC, posto que é máis sensible. O bario non debe usarse como medio de contraste. | II |
| G10 | A87 D99 | Cirurxía do tracto dixestivo superior (non recente): síntomas dispépticos | Estudos con bario | Indicada só en circunstancias específicas [B] | Os remanentes gástricos avalíanse mellor cunha endoscopia (gastrite, úlcera, displasia, tumor recidivante, etc.). | II |
| G11 | A87 | Cirurxía do tracto dixestivo superior (non recente): dismotilidade / síntomas obstrutivos | Estudos con bario | Indicada [B] | Pon de manifesto a anatomía cirúrxica e pode demostrar unha dilatación da asa aferente, estenose na anastomose, hernias internas, asas pechadas etc. | II |
| MN | Exploración especializada [B] | É un bo método para a avaliación do baleirado gástrico, evacuación rápida e estase. | II | |||
| G12 | D15 D16 D99 | Hemorraxia intestinal crónica ou recorrente (Véxase tamén N14) |
Estudos con bario | Non indicada nun primeiro momento [B] | A exploración inicial é a endoscopia do tracto dixestivo superior e do colon. O estudo radiolóxico do tránsito intestinal non é o suficientemente sensible para lesións proclives a causar hemorraxias crónicas e non debería usarse. | II |
| Enema opaco intestinal | Indicada [B] | É máis sensible que o estudo radiolóxico do tránsito intestinal con bario para lesións menores. Non obstante, os primeiros resultados dunha endoscopia con cápsula en hemorraxias crónicas suxiren que esta debe ser a exploración de elección cando as estenoses intestinais se descarten. | II | |||
| MN | Indicada [B] | Cando todas as demais probas sexan negativas, os estudos con eritrocitos marcados e/ou o estudo de Meckel pode ser útil para detectar e localizar hemorraxias crónicas e/ou recorrentes. | II | |||
| TC | Indicada [B] | A TC con contraste intravenoso é unha técnica útil para buscar lesións que poden sangrar (por exemplo, tumores). A ATC pode poñer de manifesto unha anxiodisplasia intestinal. | III | |||
| Anxiografía | Exploración especializada [B] | A anxiografía é sensible para a anxiodisplasia (con enchido venoso precoz) e para demostrar a neovascularización tumoral. | III | |||
| G13 | D01 D06 D99 | Dor abdominal aguda: perforación / oclusión (Para os nenos, véxase a sección M) |
RXA e RXT (en bipedestación) | Indicada [B] | A RXA en decúbito supino pode ser suficiente para establecer o diagnóstico e sinalar o punto anatómico da oclusión. Considerar a RXA en bipedestación se a RXA en decúbito supino é normal e existe unha forte sospeita clínica de oclusión. A RXA en decúbito lateral está indicada para poñer de manifesto aire libre se se fixo unha RXT en decúbito supino. | I + I |
| Ecografía | Indicada [C] | Moi utilizada como revisión tras a RXA. É sensible para líquido libre en perforacións. | 0 | |||
| TC | Indicada [B] | Para pequenas perforacións seladas e para establecer o lugar e a causa da oclusión. Esta recomendación non é aplicable aos nenos. (Para dor abdominal aguda nos nenos, véxase M37) |
III | |||
| G14 | D99 | Obstrución do intestino delgado: aguda | Estudos de contraste | Indicada só en circunstancias específicas [B] | Non adoita ser de utilidade. | II |
| TC | Indicada [B] | Cando a RXA suxire unha oclusión do intestino delgado, a TC confirma o diagnóstico, indica o seu nivel e pode mostrar a causa. Cando a RXA é ambigua, pero clinicamente se sospeita dunha oclusión do intestino delgado, pode ser necesaria a administración de contraste intestinal (por exemplo, unha TC con inxestión de auga ou metilcelulosa) para a avaliación completa. | III | |||
| G15 | D99 | Obstrución do intestino delgado: crónica ou recorrente (Véxase tamén G13, G14) |
Enema opaco intestinal | Indicada [B] | Mostra a presenza e o nivel de oclusión na maioría dos casos e pode indicar a causa. | II |
| TC | Indicada [B] | Realizada con ou sen administración de contraste intestinal. A TC ten a mesma capacidade diagnóstica que o enema do intestino delgado, pero pode ser unha mellor guía para o manexo de casos complexos, por exemplo, en pacientes cun tumor previo ou despois de operacións cirúrxicas abdominais complicadas. | III | |||
| G16 | D94 | Sospeita de enfermidade do intestino delgado (enfermidade de Crohn) | Tránsito intestinal | Indicada [B] | É unha exploración de inspección útil para o diagnóstico dunha enfermidade do intestino delgado, incluída a enfermidade de Crohn. | II |
| Enema opaco intestinal | Indicada [B] | É a exploración de elección para establecer a extensión da enfermidade antes da cirurxía, en casos nos que se sospeita dunha fístula e para diagnosticar a causa de síntomas de obstrución en pacientes con enfermidade de Crohn diagnosticada. | II | |||
| Ecografía / TC / RM | Exploración especializada [B] | O uso destas técnicas está a evolucionar, por exemplo, na avaliación da actividade da enfermidade, e son especialmente útiles para avaliar as complicacións extramurais. | 0 / III / 0 | |||
| MN | Exploración especializada [B] | A gammagrafía con leucocitos marcados pon de manifesto a actividade e a extensión da enfermidade, e é complementaria dos estudos con bario. | III | |||
| G17 | D16 D18 | Cambio do hábito intestinal a diarrea e hemorraxia rectal, en ausencia de síntomas perianais: neoplasia colorrectal | Enema opaco | Indicada [B] | A colonoscopia adoita ser a exploración de primeira liña. O enema opaco é unha alternativa á colonoscopia e utilízase moito como proba de elección para o estudo dos cambios de hábitos intestinais en ausencia de hemorraxia rectal. O enema opaco é insuficiente para hemorraxias rectais, pero a sigmoidoscopia flexible seguida inmediatamente por un enema opaco é unha boa alternativa á colonoscopia. Hai que esperar sete días para realizar o enema opaco tras unha biopsia profunda con sigmoidoscopio ríxido. Non é necesario retardar o proceso en caso de biopsias superficiais con sigmoidoscopia flexible. | III |
| TC | Exploración especializada [B] | A TC ten xa un papel establecido e progresivo en demostrar ou descartar unha neoplasia colorrectal. A súa utilización pode variar dende un enfoque minimamente invasivo sen contraste oral nin preparación intestinal ata unha colonografía por TC. O enfoque minimamente invasivo é preferible ao enema opaco en pacientes maiores debilitados. A precisión aumenta co contraste oral tras 24 horas sen purgante. Como alternativa, un enema de auga é de utilidade. A colonografía por TC con preparación intestinal completa e o enema de aire son máis precisos que o enema opaco e achéganse á precisión da colonoscopia. É xa a técnica de elección para o colon proximal cando a colonoscopia non foi completa. | III | |||
| G18 | D01 D06 D99 | Obstrución do intestino groso: aguda | RXA | Indicada [B] | Pode suxerir un diagnóstico e indicar o nivel probable. | I - II |
| Enema de contraste | Indicada [B] | O enema con contraste hidrosoluble ou con aire pode confirmar o diagnóstico e o nivel de oclusión e pode indicar probablemente a causa. Nalgúns casos a interpretación é difícil e, se non se observa ningunha anomalía, é importante comprender que aínda que poida apuntar a unha pseudo-oclusión, pode que non fose detectada unha lesión obstrutiva significativa. | III | |||
| TC | Exploración especializada [B] | O valor da TC estase determinando, especialmente en pacientes moi debilitados e enfermos. É probable que sexa unha alternativa máis precisa e menos incómoda que o enema hidrosoluble. | III | |||
| G19 | D94 | Colopatía inflamatoria: exacerbación aguda | RXA | Indicada [B] | Adoita ser suficiente para determinar a gravidade e a extensión da enfermidade. | I - II |
| Enema opaco | Indicada [B] | Un enema sen preparación, realizado ao momento, complementa a RXA e confirma a extensión da enfermidade. Está contraindicado en caso de megacolon tóxico. | III | |||
| MN | Indicada [B] | As probas de leucocitos radiomarcados mostran a actividade e a extensión da enfermidade. | III | |||
| RM | Exploración especializada [B] | A RM é de gran valor para guiar tratamentos cirúrxicos de pacientes con sepse anorrectal. | 0 | |||
| G20 | D94 | Colopatía inflamatoria: seguimento a longo prazo | Enema opaco | Indicada só en circunstancias específicas [B] | O enema opaco ten un papel limitado tras unha operación cirúrxica complexa e para a avaliación de fístulas. A colonoscopia é a exploración máis fiable para detectar complicacións como a displasia, estenose e o carcinoma. | III |
| Problemas abdominais xerais | ||||||
| G21 | D01 D02 D06 D25 | Dor abdominal aguda que esixe ingreso en hospital para sopesar a posibilidade de operar (Véxase tamén G13, G14, G15, G30, G32) |
RXA, RXT en bipedestación / ecografía | Indicada [B] | As pautas locais determinarán a actitude a seguir. Unha RXA en decúbito supino (distribución de gases, etc.) adoita bastar. A RXA en bipedestación non está sistematicamente indicada, só en circunstancias específicas. A RXT en bipedestación é útil para descartar perforación. A ecografía úsase moito para unha avaliación preliminar. | I - II / 0 |
| TC | Indicada [B] | A TC estase a utilizar cada vez máis. | III | |||
| G22 | D24 D74 D75 D76 D77 D78 | Masa palpable | RXA | Indicada só en circunstancias específicas [C] | Raramente útil. | I - II |
| Ecografía | Indicada [B] | Frecuentemente resolve o problema. | 0 | |||
| TC | Indicada [B] | Cando a ecografía non é concluínte e para completar a avaliación da extensión da enfermidade antes do tratamento definitivo. | III | |||
| G23 | D99 | Malabsorción | Tránsito intestinal | Indicada só en circunstancias específicas [B] | Para o diagnóstico de enfermidade celíaca non se necesitan técnicas de imaxe, pero poden estar indicadas noutros casos de malabsorción do intestino delgado ou cando a biopsia é normal ou equívoca. | II |
| MN | Exploración especializada [B] | Existen moitas probas de MN dispoñibles que poden establecer a existencia de malabsorción. Algunhas delas non son radiolóxicas (por exemplo, a proba do alento con carbono-14). | II | |||
| G24 | D12 | Estrinximento (Para os nenos, véxase a sección M) |
RXA | Indicada só en circunstancias específicas [B] | Pode ser útil en pacientes xeriátricos e psiquiátricos para poñer de manifesto a extensión da impactación fecal. (Para o estrinximento nos nenos, véxase M38) |
II |
| Tránsito intestinal | Exploración especializada [B] | Unha exploración simple utilizando formas radio-opacas pode confirmar un tránsito intestinal normal. | I - II | |||
| MN | Exploración especializada [B] | A proba de tránsito de colon In-111 proporciona un estudo máis detallado do atraso do colon que os residuos radio-etiquetados. É importante antes de que a colectomía sexa levada a cabo. | III | |||
| Proctografía de evacuación | Exploración especializada [B] | Nalgúns pacientes o estrinximento é secundario a un trastorno de evacuación, que pode ser demostrado e caracterizado con esta exploración. | II | |||
| G25 | A03 D99 | Sepse abdominal: febre de orixe descoñecida (Véxase tamén N16, N17) |
Ecografía | Indicada [C] | Consulte previamente cos radiólogos. A ecografía acostúmase utilizar como primeira proba, e pode ser concluínte, especialmente cando existen signos localizadores. É especialmente boa para o espazo subdiafragmático, subhepático e a pelve. | 0 |
| TC | Indicada [C] | A TC é probablemente a mellor proba. Adoitánse identificar ou descartar as infeccións e os tumores. Permite a biopsia de adenopatías ou tumores e a drenaxe de coleccións (en particular, no postoperatorio recente cando a ecografía é difícil). | III | |||
| MN | Indicada [C] | A MN é moi útil cando non hai signos localizadores. A gammagrafía de leucocitos radiomarcados é adecuada na septicemia poscirúrxica. O galio acumúlase na localización tumoral (por exemplo, en caso de linfoma) e infección. | III | |||
| Fígado, vesícula biliar e páncreas | ||||||
| G26 | A79 D77 | Metástases hepáticas (Véxase tamén N33 - N35) |
Ecografía | Indicada [B] | Adoita ser a exploración inicial. A ecografía é fiable para as lesións dun diámetro > 2 cm, pero a sensibilidade é reducida para lesións máis pequenas. Os avances nos tratamentos das metástases hepáticas, en concreto do cancro colorrectal, requiren o uso de probas máis sensibles. A ecografía, non obstante, utilízase con frecuencia como a proba de elección para descartar unha metástase hepática. | 0 |
| TC | Indicada [B] | A TC é moito máis sensible que a ecografía á hora de detectar metástases hepáticas, especialmente en lesións pequenas. É esencial para a estadificación precisa de pacientes con metástases nos que estase a considerar unha resección hepática. | III | |||
| RM | Exploración especializada [B] | Con axentes de contraste específicos do fígado, a RM é mesmo máis sensible que a TC á hora de detectar unha metástase, pero tamén é útil para unha caracterización precisa das lesións pequenas. Úsase moito na avaliación precirúrxica de pacientes candidatos a unha resección hepática. | 0 | |||
| G27 | A79 D24 D77 D78 D97 | Lesión hepática illada na ecografía, hemanxioma, metástase, outros (Véxase tamén L15) |
TC / RM | Exploración especializada [B] | Ambas técnicas mostran de forma fiable as características dun hemanxioma, así como moitas outras lesións hepáticas solitarias. | III / 0 |
| G28 | D97 | Cirrose coñecida, complicacións | Ecografía | Indicada [B] | Moi sensible para a ascite. A ecografía pode poñer de manifesto as varices, especialmente no hilo esplénico na hipertensión portal. É a proba de cribado inicial para os hepatomas. | 0 |
| TC | Exploración especializada [B] | Especialmente cando a ecografía é equívoca en presenza de alfafetoproteína elevada e na estadificación do hepatoma. | III | |||
| RM | Exploración especializada [B] | Con medios de contraste hepatoespecíficos a RM é ao menos tan sensible como a TC para o hepatoma. | 0 | |||
| G29 | D13 | Ictericia (Véxase tamén N18-N20) |
Ecografía | Indicada [B] | A ecografía diferencia de forma fiable entre unha ictericia obstrutiva e unha non obstrutiva, pero unha dilatación do colédoco pode pasar desapercibida nunha obstrución precoz. Cando a ecografía identifica unha ictericia obstrutiva, a seguinte exploración dependerá do nivel de obstrución e da presenza ou ausencia de cálculos na vesícula biliar e na vía, así como da situación clínica. É preciso buscar pronto o consello dun radiólogo. | 0 |
| CPRE | Exploración especializada [B] | Se a ecografía pon de manifesto colelitíase, hai que proceder a unha CPRE para a súa confirmación e tratamento. A CPRE segue sendo o patrón ouro para os cambios na vía biliar intrahepática en caso de colanxite esclerosante. | II | |||
| TC | Exploración especializada [B] | Frecuentemente é a exploración posterior a unha ecografía que mostra unha ictericia obstrutiva, especialmente se o nivel da obstrución na ecografía está por debaixo do hilo. No cancro de páncreas a TC predí de xeito fiable a non resecabilidade. En obstrucións malignas no hilo hepático a TC pode achegar información da estadificación, de gran importancia para a planificación da cirurxía ou dun tratamento paliativo. | III | |||
| RM, incluída CPRM | Exploración especializada [B] | En obstrucións a nivel do hilo, a CPRM é actualmente a exploración de elección tras a ecografía. A CPRM identifica de forma fiable e non invasiva o patrón e a extensión da afectación ductal, de forma que facilita a preparación dunha intervención cirúrxica curativa ou un tratamento intervencionista. Nunha obstrución maligna no hilo, a RM pode achegar información da estadificación crítica para planificar a intervención cirúrxica ou tratamento paliativo. Se a ecografía mostra cálculos biliares, pero non claramente litíase na vía, entón a CPRM está indicada previa a unha CPRE. |
0 | |||
| Ecografía endoscópica | Exploración especializada [B] | É o método máis preciso para a detección de pequenos cálculos na vía e de tumores papilares ou periampulares. Permite a biopsia do páncreas sen risco de diseminar o tumor. | 0 | |||
| G30 | D98 | Enfermidade biliar (por exemplo, litíase, dor post-colecistectomía) (Véxase tamén N20) |
RXA | Non indicada [C] | Soamente mostra sobre o 10% dos cálculos biliares. | I - II |
| Ecografía | Indicada [B] | É a exploración de elección para confirmar ou descartar a presenza de cálculos biliares e de colecistite aguda. É a exploración inicial en caso de dor biliar, pero non pode descartar de forma fiable a presenza de litíase na vía. Practicamente xa non se utiliza a colecistografía. | 0 | |||
| TC | Exploración especializada [B] | Ten un papel limitado en caso de colelitíase, pero é útil na avaliación da parede da vesícula biliar e das masas vesiculares. | III | |||
| CPRM | Exploración especializada [B] | Indicada en caso de enfermidade biliar cando os síntomas, signos e/ou as probas de función hepática suxiren a posibilidade de cálculos na vía biliar que non son confirmados na ecografía, e no estudo da dor post-colecistectomía. | 0 | |||
| MN | Exploración especializada [B] | A gammagrafía biliar pon de manifesto a obstrución do conduto cístico en caso de colecistite aguda. | II | |||
| G31 | A87 D99 | Escape biliar postoperatorio | Ecografía | Indicada [B] | É a primeira exploración se se sospeita unha fuga. A ecografía porá de manifesto o tamaño e a posición anatómica da colección. | 0 |
| CPRE | Indicada [B] | Exploración concluínte para detectar e demostrar o lugar da fuga e para o tratamento mediante a colocación dunha endoprótese. | II | |||
| MN | Exploración especializada [B] | A proba con HIDA pon de manifesto a actividade no lugar do escape. | II | |||
| G32 | D99 | Pancreatite aguda (Véxase tamén G21) |
RXA | Indicada [C] | Preséntase como unha dor abdominal aguda inespecífica. A RXA é precisa para descartar outras causas. | I - II |
| Ecografía | Indicada [B] | Debe realizarse de forma precoz para identificar pacientes con cálculos biliares, indicando un diagnóstico de pancreatite por cálculos biliares, en cuxo caso hai que pensar en realizar pronto unha CPRE. | 0 | |||
| TC | Indicada [B] | A TC con contraste IV utilízase de forma precoz en casos graves para avaliar a extensión da necrose e serve de axuda para o prognóstico. No seguimento, utilízase para detectar e monitorizar complicacións, e con este fin é superior á ecografía. A ecografía utilízase para monitorizar pseudoquistes crónicos, co fin de evitar as altas doses de radiación dunha TC. | III | |||
| G33 | D99 | Pancreatite crónica | RXA | Indicada [B] | Para evidenciar calcificación (cálculos ductais calcificados), aínda que ten un valor limitado para descartalos. | I |
| Ecografía / TC | Indicada [B] | A ecografía pode ser concluínte, especialmente con pacientes delgados. A TC é moi sensible para a calcificación pancreática, pero pouco sensible para cambios parenquimatosos precoces. | 0 / III | |||
| CPRE / CPRM | Exploración especializada [B] | A CPRE mostra a morfoloxía dos condutos. A CPRM (especialmente con secretina) pon de manifesto os cambios moderados e graves dos condutos e pode mostrar a función exocrina. A CPRM non mostra de forma fiable cambios menores nas ramas laterais en pancreatite crónica leve. | II / 0 | |||
| G34 | D76 | Tumor pancreático | Ecografía | Indicada [B] | A ecografía é boa para detectar a lesión primaria en pacientes delgados, especialmente lesións na cabeza e o corpo, pero é insuficiente cando se necesita unha estadificación precisa. | 0 |
| TC | Indicada [B] | A TC é útil para o diagnóstico cando a ecografía non é concluínte e para a estadificación cando a TC helicoidal con contraste IV predí de xeito fiable a non resecabilidade. | III | |||
| Ecografía endoscópica | Exploración especializada [B] | Pode achegar información detallada para a estadificación en pacientes candidatos a unha resección cirúrxica tras a TC e permite unha biopsia guiada por imaxe de masas pancreáticas. | 0 | |||
| CPRE | Exploración especializada [B] | Demostra a anatomía das estenoses e facilita o diagnóstico histolóxico e a intervención, por exemplo, colocación dunha endoprótese en casos seleccionados. | II | |||
| G35 | D78 D99 T73 | Insulinoma | Ecografía endoscópica | Exploración especializada [B] | A localización precisa dos tumores é esencial se a intervención cirúrxica é con intención curativa. As técnicas vasculares intervencionistas previas á intervención cirúrxica (por exemplo, estimulación arterial con toma de mostra venosa) combinadas cunha ecografía e palpación intraoperatoria representan o patrón ouro para a localización e a planificación cirúrxica. A ecografía endoscópica parece prometedora e pode supoñer no futuro unha alternativa menos invasiva á anxiografía. A ecografía, a TC, a RM e a MN non son invasivas, pero adoitan fallar á hora de demostrar a presenza de insulinoma (s) responsable (s) da hiperinsulinemia clínica. Estes estudos son probablemente de maior valor para o diagnóstico de enfermidade metastásica. | 0 |
